کارشناس مسائل بین‌الملل بر این باور است که در مقطع کنونی اولویت سیاست خارجی آمریکا در مسیر مهار کشور چین متمرکز شده و می‌داند مناقشه با ایران این کشور را از رسیده به هدف خود در شرق آسیا دور خواهد کرد، بنابراین، آن‌ها نیز به بحث مذاکره و حل اختلافات توجهی ویژه دارند. از طرف دیگر،مذاکره و حل تنش‌ها به نفع ایران نیز است؛ زیرا ما نیز از این‌که لبه تیغ درگیری در صحنه بین‌المللی باشیم خارج خواهیم شد و قاعدتا مردم ایران هستند که از چنین روندی سود خواهند برد.
قاسم محبعلی، تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل و مدیر کل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه در گفتگو با «انتخاب» در ارتباط با تبادل زندانیان اخیر میان ایران و آمریکا که دکتر «مسعود سلیمانی» با «ژیو وانگ» با میانجی‌گری کشور سوئیس انجام شده و مورد تایید مقام‌های سیاسی دو کشور قرار گرفته، اظهار داشت: «موضوع تبادل زندانیان، یکی از مسائل مورد مناقشه میان ایران و آمریکا بوده و قاعدتا کم‌هزینه‌ترین بحث میان دو طرف است که آمریکایی‌ها یا دو تابعیتی‌های زندانی در ایران، با ایرانیان در بند در آمریکا مبادله شوند. اگر به 12 بند مطرح شده از سوی مایک پمپئو، در اولین سخنرانی خود بعد از رسیدن به منصب ریاست وزارت امور خارجه در بنیاد «هریتیچ» توجه داشته باشیم، بند پنجم در ارتباط با همین موضوع بود. سال گذشته نیز در سفر محمد جواد ظریف به آمریکا نیز این مساله از سوی وزیر امور خارجه کشورمان مطرح شد»
وی افزود: «بر این باور هستم که ایران و آمریکا در پی آن هستند که از یک نقطه تشنج‌ها و اختلافات را کاهش بدهند. در همین راستا، کم‌مناقشه‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راهکار را می‌توان در همین زمینه مورد ارزیابی قرار داد. اکنون در آستانه سال نو میلادی چنین رخدادی می‌تواند تا حدود زیادی وجهه ایرانیان را در آمریکا بهبود ببخشد.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل در بخشی دیگر از گفته‌های خود تصریح کرد: «هیچ‌گاه نباید ایران را با کره شمالی مقایسه کرد. جایگاه ایران هم از نظر جایگاه منطقه‌ای، بین‌المللی و نیز تمدنی با پیونگ یانگ قابل قیاس نیست و بر این باور هستم که دونالد ترامپ نیز همانند باراک اوباما، به چنین واقعیتی پی برده است. بنابراین، اکنون شاهد هستیم که ترامپ نیز به این نتیجه رسیده که با ایران باید رفتاری متفاوت داشته باشد و بر خلاف کره شمالی خواستار آزادی یک‌جانبه زندانیان خود نشده است. این رخداد را به شکل طبیعی می‌توان مثبت ارزیابی کرد که بتواند اختلافات میان دو کشور را کاهش دهد.»
محبعلی در ادامه تاکید کرد: «باید این واقعیت را بپذیریم که نه برای آمریکا و نه برای ایران، هیچ راهی خارج از مذاکره برای حل اختلافات نمی‌تواند وجود داشته باشد. صلح به نفع دو طرف است. در شرایط درگیری به دلیل این‌که آمریکا اقتصاد بزرگ‌تری دارد که بالغ بر 20 هزار میلیارد است و جامعه، ارتش و سرمایه‌های بزرگ‌تری را در اختیار دارد، قابل مقایسه با ایران نیست. با این وجود، از تنش هیچ یک از دو طرف متنفع نخواهند شد. لذا هر دو طرف در مذاکره با یکدیگر سود خواهند برد.»
وی افزود: «در مقطع کنونی اولویت سیاست خارجی آمریکا در مسیر مهار کشور چین متمرکز شده و می‌داند مناقشه با ایران این کشور را از رسیده به هدف خود در شرق آسیا دور خواهد کرد، بنابراین، آن‌ها نیز به بحث مذاکره و حل اختلافات توجهی ویژه دارند. از طرف دیگر،مذاکره و حل تنش‌ها به نفع ایران نیز است؛ زیرا ما نیز از این‌که لبه تیغ درگیری در صحنه بین‌المللی باشیم خارج خواهیم شد و قاعدتا مردم ایران هستند که از چنین روندی سود خواهند برد. در صورت حل اختلافات شاهد افزایش سطح رفاه و توسعه در کشور خواهیم بود و هیچ شیوه دیگری نمی‌تواند جایگزین این مساله شود، جز مذاکره. تداوم و افزایش سطح گفتگو با آمریکا در راستای منافع ملی کشورمان است و ما نیز باید این رویکرد را ادامه دهیم.»
